بی‌تو دل و جان من، سیر شد از جان و دل

گیسوان تو شبیه است به شب؛ اما نه

گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم

پرتو نور روی تو، هر نفسی به هر کسی

بم که ویران شد نفهمیدند از آثار چیست

چشم و ابروی خشن از بس که می‌آید به تو

گیسوانت ریخته نظم خیابان را بهم

حرف من بود آن‌چه دیگر شاعران هم گفته‌اند

رفتم به او بگویم من عاشقت شدم را

برق لب‌های تو یادآور شاتوت و شراب